Zegar

czwartek, 31 stycznia 2013

SIECI KOMPUTEROWE

Sieć komputerowa
grupa kilku komputerów, połączonych ze sobą za pomocą dowolnego medium transmisyjnego w celu wymiany danych i współdzielenia zasobów sieciowych 


Główne zalety sieci komputerowych
możliwość komunikacji z innymi osobami (np. poprzez wiadomości email);
możliwość korzystania z wspólnych zasobów sieciowych (sprzętu, oprogramowania), dzięki czemu nie ma potrzeby kupowania wielu urządzeń i programów osobno dla każdego komputera;
szybkość, oszczędność czasu i bezproblemowość w przenoszeniu danych, plików i programów z jednego komputera na inny (nawet znajdujący się w drugim końcu świata);
oszczędność w zakupie oprogramowania (pewne programy np. firewall wystarczy zainstalować na jednym komputerze);
bezkonfliktowość, prostota i wygoda podczas dostępu do wspólnych bazy danych z różnych komputerów (nawet jak znajdują się one w innych częściach świata);






Główne wady sieci komputerowych
wysokie ceny urządzeń sieciowych i medium transmisyjnych;
zagrożenia związane z działaniem „sieciowych włamywaczy”, hakerów (np. usunięcie danych, uszkodzenie systemu);
problemy związane z tworzeniem i zarządzaniem sieci (np. zakłócenia, awarie, podłączanie wszystkich urządzeń i zasobów sieciowych kablami);
zagrożenia bezpieczeństwa i stabilności działania wszystkich systemów w wyniku zainfekowania jednego komputera;
awaria jednego urządzenia lub medium transmisyjnego może spowodować uszkodzenie całej sieci komputerowej; 


Urządzenia sieciowe;




Karta sieciowa

przesyła dane pomiędzy komputerami;
przekształca pakiety danych w sygnały;
posiada unikatowy adres fizyczny tzw. MAC;




Koncentrator (Hub)
łączy wiele komputerów połączonych w topologii gwiazdy;
odbiera dane z jednego urządzenia w sieci, a następnie wysyła je do wszystkich portów, co zmniejsza wydajność całej sieci;






Przełącznik (Switch)
łączy segmenty sieci komputerowej;
odbiera dane z urządzenia w sieci a następnie wysyła je precyzyjnie do drugiego urządzenia dzięki wykorzystaniu adresów MAC, czego skutkiem jest wysoka wydajność sieci;
stosowany jest głównie w sieciach opartych na skrętce 









Router
służy do routingu danych tj. określania następnego punktu sieciowego do którego należy skierować pakiet danych
używany głównie w celu łączenia kilku sieci LAN, WAN i MAN; 


     


Access Point
zapewnia stacjom bezprzewodowym dostęp do zasobów sieci za pomocą bezprzewodowego medium transmisyjnego;
jest mostem łączącym sieć bezprzewodową z siecią przewodową;
maksymalna prędkość przesyłania danych wynosi 54 Mbit/s;















Wtórnik (Repeater)
kopiuje odbierane sygnały, a następnie je wzmacnia;
może łączyć tylko sieci o takiej samej architekturze, używające tych samych protokołów i technik transmisyjnych





Internet
jest logicznie połączony w jednorodną sieć adresową opartą na protokole IP (Internet Protocol);
umożliwia wymianę danych pomiędzy komputerami na całym świecie;
nie posiada jednego, centralnego komputera zarządzającego całą siecią, lecz składa się z wieluset różnych sieci;
















Bridge
służy do łączenia segmentów sieci;
zwiększa wydajność i maksymalne długości sieci; 













Kabel RJ45 (Skrętka)
służy do łączenia kilku urządzeń sieciowych i przesyłania pomiędzy nimi informacji;
zbudowany jest z jednej lub więcej par skręconych przewodów;




Kabel koncentryczny
znajduje zastosowanie w sieciach komputerowych, amatorskich urządzeniach krótkofalowych i elektronicznych pomiarowych;
zbudowany z przewodu otoczonego metalową osłoną;
maksymalna prędkość transmisji danych wynosi 10 mb/s; 




Światłowód
dane przesyłane są na zasadzie impulsów świetlnych;
zbudowany z włókien szklanych i otoczony plastikowymi osłonami, umożliwiającymi ich zginanie bez ryzyka złamania;

 Fale radiowe
promieniowanie elektromagnetyczne wytwarzane przez prąd przemienny płynący w antenie;


umożliwia tworzenie sieci bezprzewodowych (Wi-Fi); 




Autor: o 4 komentarze:

czwartek, 17 stycznia 2013

KONSERWACJA KOMPUTERA I SYSTEMU.

Konserwacja


1. System plików
System plików to metody i struktury danych używane przez system operacyjny używane w celu zapisania informacji o plikach i ich zawartości na danej partycji; jest to sposób organizacji plików na dysku. Słowo to jest używane również w znaczeniu dysku, partycji. Może to być nieco mylące.
Różnica między dyskiem a partycją, lub systemem plików jest ważna. Kilka programów (włączają programy tworzące systemy plików) pracują opierając się na sektorach; jeżeli w polu działania istnieje system plików zostanie on zniszczony, lub poważnie uszkodzony. Większość programów pracuje w oparciu o system plików, nie będą one pracować na partycji nie zawierającej go (lub na partycji zawierającej zły system plików).
Przed użyciem partycji, lub dysku jako system pliku należy odpowiednio go przygotować, stworzyć odpowiednie struktury. Proces ten nazywany jest tworzeniem systemu plików.
Większość systemów plików używanych przez Unixy jest ogólnie podobna (lub są one funkcjonalnie podobne), jednak szczegóły mogą się znacząco różnić. Wspólnymi pomysłami są: superblok, iwęzeł, blok danych, blok katalogu, oraz blok pośredni . Superblok zawiera informacje o systemie jako całości, np. rozmiar (dokładna zawartość zależy od systemu plików). Iwęzeł zawiera wszelkie informacje o pliku, za wyjątkiem jego nazwy. Nazwa przechowywana jest w katalogu, razem z numerem iwęzła. Wpis katalogu zawiera nazwę, liczbę iwęzłów plików. Iwęzeł zawiera numery kilku bloków danych, które używane są do przechowywania pliku. Automatycznie allokowane miejsce pozwala przechowywać tylko kilka numerów, jednak w razie potrzeby zostaje dynamicznie allokowana dodatkowa przestrzeń. Bloki allokowane dynamicznie nazywają się bezpośrednimi; nazwa wskazuje, że w celu znalezienia numeru bloku danych należy znaleźć pierwszy blok pośredni.
Zazwyczaj system plików UNIXA pozwala tworzyć dziury w plikach (są one tworzone za pomocą lseek; sprawdź stronę podręcznika), oznacza to, że system udaje występowanie zera na danym miejscu, jednak nie zajmuje ono dysku. Dzieje się tak często w przypadku małych binariów, bibliotek dzielonych Linuxa, niektórych baz danych i przy innych okazjach. Dziury przechowywane są poprzez zapisywanie specjalne wartości w polu adresu bloku pośredniego, lub iwęzła. Ten specjalny adres oznacza, że w pliku jest dziura.
Dziury są całkiem pożyteczne. Na systemie autora, prosty pomiar pokazał, iż oszczędzono w ten sposób 4 MB dla 200 MB danych. Ten system zawiera relatywnie mało programów i żadnych baz danych.



2. Formatowanie dysku
Formatowanie dysku jest procesem przygotowania dysku twardego, partycji lub innego nośnika danych do zapisu danych.
Formatowanie partycji jest utworzeniem systemu plików lub wykasowaniem znaczników plików (formatowanie szybkie). Formatowanie nie usuwa danych. Usuwa jedynie znaczniki danych, nie usuwając samych danych. Istnieje wiele narzędzi służących do przeprowadzania tej operacji.
Uszkodzony system operacyjny może zostać przywrócony do działania (odtworzony) poprzez usunięcie danych na partycji na której się znajduje, i jego ponowne zainstalowanie oraz skonfigurowanie. Jest to dość drastyczna, ale często praktykowana metoda radzenia sobie z uszkodzeniami systemu oraz wirusami i innym złośliwym oprogramowaniem. Zaleca się utworzenie kopii zapasowej ważnych dokumentów.

3. Partycja


Partycje systemowe i partycje rozruchowe to nazwy używane na określenie partycji lub woluminów na dysku twardym, których system Windows używa podczas uruchamiania. Te techniczne terminy są ważne tylko wtedy, gdy na komputerze jest zainstalowany więcej niż jeden system operacyjny (taka konfiguracja jest często nazywana konfiguracją podwójnego rozruchulub wieloraką konfiguracją rozruchową).

4. Skrót


 To obiekt, który zastępuje oryginał dowolnego zasobu systemowego. Skrót zajmuje bardzo mało miejsca na dysku, a do jednego zasobu może poprowadzić dowolna liczba skrótów.

5. Plik


 Zapisany w pamięci zewnętrznej komputera, zbiór danych, stanowiący logiczną całość i charakteryzujący się określonym rozmiarem. Plikiem jest zarówno dokument tekstowy czy graficzny, jaki i rezultat gdy komputerowej. W systemach z interfejsem graficznym każdy plik symbolizuje ikona. 

6. Katalog


 Inaczej teczka lub folder. To obiekt logiczny ułatwiający organizację plików na nośnikach pamięci. Katalog może zawierać pliki lub kolejne katalogi. Pozwala je grupować i organizować w logiczne zbiory. 

7. Rozszerzenie 


 To część nazwy pliku, która jest nadawana w celu ułatwienia identyfikacji rodzaju pliku. 

Jak bronić się przed wirusami komputerowymi?


1.Wirus komputerowy


Zjawisko, które najbardziej może zaszkodzić przeciętnemu użytkownikowi komputerów, to wirusy komputerowe.
Wirus komputerowy to program, który - tak jak prawdziwy wirus - przyłącza się do innych programów i jest wraz z nimi przenoszony pomiędzy komputerami. W taki sposób rozprzestrzenia się,infekując nowe programy. W sieciach pojawiły się również tzw. robaki, infekujące kolejne systemy komputerowe. "Robaki" rozmnażają się i przemieszczają same.
W latach sześćdziesiątych powstały pierwsze wirusy zwane królikami.Były to programy powielające się i zapełniające system.Obecnie znamy setki odmian i rodzajów wirusów.Stworzonka te mogą powodować różnorodne szkody: zmieniać lub uszkadzać dane, zakłócać komunikację, wyświetlać komunikaty, przechwytywać informacje, spowalniać pracę systemu, zmieniać ustawienia komputera.



2. Robak komputerowy

Robak komputerowy to samoreplikujący się program komputerowy, podobny do wirusa komputerowego. Główną różnicą jest to, że podczas gdy wirus potrzebuje nosiciela - jakiegoś pliku wykonywalnego, który modyfikuje doczepiając do niego swój kod wykonywalny, to robak jest pod tym względem samodzielny a rozprzestrzenia się poprzez wykorzystanie luk w systemie, naiwność użytkownika komputera. Oprócz replikacji, robak może mieć wbudowane procedury dodatkowe, takie jak niszczenie systemu plików lub wysyłanie poczty. 



3. Koń trojański

To program podszywający się pod przydatne lub ciekawe dla użytkownika aplikacje, realizujący niepożądaną, ukrytą przed użytkownikiem funkcjonalność 


Autor: o 1 komentarz:

środa, 2 stycznia 2013

KOMPUTER I SPÓŁKA

Komputer osobisty PC

 Komputer osobisty (ang. personal computer) – mikrokomputer przeznaczony przede wszystkim do użytku osobistego w domu i biurze. Jest to desktop albonotebook. Służy głównie do uruchamiania oprogramowania biurowego, dostępu do zasobów Internetu, prezentacji treści multimedialnych (tekst, obrazy, dźwięki, filmy i inne), jak i gier.
W Polsce zdecydowana większość komputerów osobistych to konstrukcje różnych producentów (lub składane samodzielnie przez użytkowników) oparte na procesorze x86 i systemie operacyjnym z serii Microsoft Windows lub Linux. Z powodów historycznych nazywane są pecetami ze względu na zgodność z IBM-PC. Poza tym są jeszcze komputery Mac firmy Apple oraz maszyny SPARCfirm Sun Microsystems i Fujitsu.







Podstawowe komponenty komputera osobistego:
1) Monitor
2) płyta główna
3) procesor (CPU)
4) pamięć operacyjna (RAM)
5) karta rozszerzenia
6) zasilacz
7) napęd optyczny (CD, DVD itp.)
8) dysk twardy (HDD)
9) mysz
10) klawiatura








Monitor komputerowy – ogólna nazwa jednego z urządzeń wyjścia do bezpośredniej komunikacji operatora z komputerem. Zadaniem monitora jest natychmiastowa wizualizacja wyników pracy komputera.
Obecnie używane monitory to ekrany komputerowe, obsługiwane przez komputer zwykle za pośrednictwem karty graficznej.
Od około 2005 roku rynek zdominowały monitory LCD. W najtańszych modelach sygnał jest nadal przesyłany analogowo przez złącze D-Sub. Bardziej bogato wyposażone modele posiadają gniazda cyfrowe, takie jak DVI, HDMI, DisplayPort, pozwalające uzyskać znacznie lepszą jakość obrazu i wyższe rozdzielczości.



Płyta główna (ang. motherboard, mainboard) – obwód drukowany urządzenia elektronicznego, na którym montuje się najważniejsze elementy, umożliwiając komunikację wszystkim pozostałym komponentom i modułom.
W komputerze na płycie głównej znajdują się: procesor/y, pamięć operacyjna lub gniazda do zainstalowania tych urządzeń oraz gniazda do zainstalowania dodatkowych płyt zwanych kartami rozszerzającymi (np. PCI), oraz gniazda do urządzeń urządzeń składujących (dyski twarde, napędy optyczne itp.), złącze klawiatury i zasilacza. W niektórych konstrukcjach także gniazda do innych urządzeń zewnętrznych do których sprzęt znajduje się na płycie głównej (port szeregowy, port równoległy, USB).
Koncepcję zbudowania komputera osobistego wyposażonego tylko w minimum potrzebnych urządzeń zmontowanych na jednej płycie drukowanej oraz gniazd, do których podłącza się dodatkowe urządzenia zapoczątkowała firma IBM wprowadzając komputer osobisty, zwany też PC.

Procesor (ang. processor), także CPU (ang. Central Processing Unit) – urządzenie cyfrowesekwencyjne, które pobiera dane z pamięci, interpretuje je i wykonuje jako rozkazy. Wykonuje on ciąg prostych operacji (rozkazów) wybranych ze zbioru operacji podstawowych określonych zazwyczaj przez producenta procesora jako lista rozkazów procesora.
Procesory (zwane mikroprocesorami) wykonywane są zwykle jako układy scalone zamknięte w hermetycznej obudowie, często posiadającej złocone wyprowadzenia (stosowane ze względu na odporność na utlenianie). Ich sercem jest monokryształ krzemu, na który naniesiono techniką fotolitografii szereg warstw półprzewodnikowych, tworzących, w zależności od zastosowania, sieć od kilku tysięcy do kilkuset milionów tranzystorów. Połączenia wykonane są z metalu (aluminium, miedź).
Jedną z podstawowych cech procesora jest długość (liczba bitów) słowa, na którym wykonywane są podstawowe operacje obliczeniowe. Jeśli słowo ma 64 bity, mówimy, że procesor jest 64-bitowy.
Innym ważnym parametrem określającym procesor jest szybkość, z jaką wykonuje on rozkazy. Przy danej architekturze procesora, szybkość ta w znacznym stopniu zależy od czasu trwania pojedynczego taktu.

Pamięć operacyjna (ang. internal memory, primary storage) – pamięć adresowana i dostępna bezpośrednio przez procesor, a nie przez urządzenia wejścia-wyjścia procesora. W pamięci tej mogą być umieszczane rozkazy (kody operacji) procesora (program) dostępny bezpośrednio przez procesor i stąd nazwa pamięć operacyjna. W Polsce często pamięć ta jest utożsamiana z pamięcią RAM, choć jest to zawężenie pojęcia, pamięcią operacyjną jest też pamięć nieulotna (ROM, EPROM i inne jej odmiany) dostępna bezpośrednio przez procesor. Obecnie pamięci operacyjne są wyłącznie pamięciami elektronicznymi, dawniej używano pamięci ferrytowych.
W obecnych komputerach głównym rodzajem pamięci operacyjnej jest pamięć RAM, wykonana jako układy elektroniczne, wykorzystywana przez komputer do przechowywania programu i danych podczas jego pracy.


Karta rozszerzeń (ang. expansion card lub adapter card) – element składowy jednostki systemowej komputera. Występuje w postaci płytki drukowanej (karty) montowanej w złączu płyty głównej. Karta rozszerzeń to jeden z podtypów kontrolera.
Istotą konstrukcji kart rozszerzeń są dwa interfejsy:


Zasilacz komputera − urządzenie, które służy do przetwarzania napięcia przemiennegodostarczanego z sieci energetycznej (100-127V w Ameryce Północnej, części Ameryki Południowej, Japonii i Tajwanie, 220-240V w pozostałej części świata) na niskie napięcia stałe, niezbędne do pracy pozostałych komponentów komputera. Niektóre zasilacze posiadają przełącznik zmieniający napięcie wejściowe pomiędzy 230V i 115V, inne automatycznie dopasowują się do dowolnego napięcia z tego zakresu.
Najczęściej spotykane zasilacze komputerowe są dostosowane do standardu ATX. Włączanie i wyłączenie zasilacza jest sterowane przez płytę główną, co daje obsługę takich funkcji jak tryb czuwania. Najnowsza wersja standardu ATX dla zasilaczy to 2.31 (z połowy roku 2008).
Warto zwrócić uwagę, że niektórzy producenci, stosują zasilacze z gniazdami typowymi dla ATX, ale o innych napięciach i zmienionej kolejności pinów (zasilacze niektórych stacji roboczych i serwerów). Łączenie takich zasilaczy z płytami ATX może prowadzić do uszkodzenia płyty bądź zasilacza.

Napęd optyczny (ang. Optical Disc Drive - ODD) – jest to urządzenie, które za pomocą wiązkilasera odczytuje lub zapisuje, dane na tzw. nośnikach optycznych.
Do najpopularniejszych napędów optycznych zalicza się (chronologicznie):
  • CD-ROM - napęd czytający płyty CD w formatach CD-R, CD-ROM, CD-RW, CD-DA, CD-Extra, CD-TEXT, Photo-CD, Video-CD, Multisession CD
  • nagrywarka CD - napęd czytający oraz zapisujący płyty CD w wyżej wymienionych formatach
  • DVD-ROM - napęd czytający płyty CD (patrz CD-ROM) oraz DVD w formatach DVD±R, DVD±RW, DVD±R DL, DVD-ROM, DVD-RAM, DVD-Video
  • combo CD/DVD - napęd będący hybrydą nagrywarki CD oraz DVD-ROM
  • nagrywarka DVD - napęd czytający oraz nagrywający płyty CD oraz DVD w formatach DVD±R, DVD±RW, DVD±R DL, DVD-ROM, DVD-RAM, DVD-Video
  • combo Blu-Ray - napęd będący hybrydą nagrywarki DVD oraz czytający płyty Blu-Ray w formatach BD-ROM, BD-R, BD-RE
  • nagrywarka Blu-Ray napęd czytający oraz nagrywający płyty CD, DVD oraz Blu-Ray
We wszystkich powyższych napędach, podstawowym formatem nośnika są płyty o średnicy 12cm (występują też pochodne o średnicy 8cm oraz nośniki w kształcie kart kredytowych). Prędkość napędów optycznych podaje się w wielokrotnościach podstawowej prędkości 1x, która odpowiada przepustowości 150 kB/s (napędy CD), 1350 kB/s (napędy DVD) lub 4500 kB/s (napędy Blu-Ray). Np. maksymalny transfer CD-ROM-u o prędkości 8x wynosi 1,2 MB/s. Stały, niezależnie od rodzaju technologii nośnika, jest czas potrzebny na odczyt (zapis) całkowicie zapełnionego nośnika odpowiadający mnożnikowi, np. dla mnożnika 4x jest to ok. 22 minut (dla strategii ze stałą prędkością liniową).
Do napędów optycznych można zaliczyć też mniej znane napędy magnetooptyczne.
Napęd optyczny może znajdować się we wnętrzu komputera. Jest wówczas podłączony za pomocą interfejsu ATA, SATA lub SCSI. Może też stanowić odrębne, zewnętrzne urządzenie, podłączane do komputera za pomocą złącza USB, FireWire, SCSI, eSATA lub do sieci komputerowej poprzez złącze LAN.
Popularne prędkości napędów CD/DVD/Blu-ray
Prędkość
CD
DVD
Blu-Ray
Czas
zapisu/odczytu
pełnego nośnika
kB/sMB/skB/sMB/skB/sMB/s
minuty
1x1500,1513501,3245004,3
70
2x3000,2927002,6490008,6
47
4x6000,5954005,271800017,2
22
8x12001,171080010,553600034,4
16
12x18001,761620015,825400051,6
7
16x24002,342160021,097200068,8
6
24x*36003,523240031,64108000103,2
4
40x*60005,865400052,73180000172,0
2,5
42x*63006,155670055,37
48x*72007,036480063,28
2
52x*78007,627020068,55


Dysk twardy, napęd dysku twardego (ang. hard disk drive) – rodzaj pamięci masowej, wykorzystujący nośnik magnetyczny do przechowywania danych. Nazwa "dysk twardy" wynika z zastosowania twardego materiału jako podłoża dla właściwego nośnika, w odróżnieniu oddyskietek (ang. floppy disk, czyli miękki dysk), w których nośnik magnetyczny naniesiono na podłoże elastyczne.
Pierwowzorem twardego dysku jest pamięć bębnowa. Pierwsze dyski twarde takie, jak dzisiaj znamy, wyprodukowała w 1980 roku firma Seagate – był przeznaczony do mikrokomputerów, miał pojemność 5 MB, czyli 5 razy więcej niż ówczesna, dwustronna dyskietka 8-calowa.
Pojemność dysków wynosi od 5 MB (przez 10MB, 20MB i 40MB – dyski MFM w komputerach klasy XT 808x i 286) do 3 TB[1] (w laptopach 20-1000 GB). Opracowano również miniaturowe dyski twarde typu Microdrive, o pojemnościach od kilkuset MB do kilku GB, przeznaczone dlacyfrowych aparatów fotograficznych i innych urządzeń przenośnych.
Dla dysków twardych najważniejsze są następujące parametry: pojemność, szybkość transmisji danych, czas dostępu do danych, prędkość obrotowa dysków magnetycznych (obr/min.) oraz średni czas bezawaryjnej pracy (MTBF).
Kilka dysków twardych można łączyć w macierz dyskową, dzięki czemu można zwiększyć niezawodność przechowywania danych, dostępną przestrzeń na dane, zwiększyć szybkość odczytu/zapisu.

Mysz (z ang. mouse) – urządzenie wskazujące używane podczas pracy z interfejsem graficznym systemu komputerowego.
Mysz umożliwia poruszanie kursorem po ekranie monitora poprzez przesuwanie jej po powierzchni płaskiej. Mysz odczytuje zmianę swojego położenia względem podłoża i wysyła ją w formie danych cyfrowych do komputera, który dokonuje odpowiedniej zmiany położenia kursora na ekranie. Najczęściej wyposażona jest w dwa przyciski i kółko do przewijania ekranu, które może również pełnić rolę trzeciego przycisku.


Klawiatura komputerowa – uporządkowany zestaw klawiszy służący do ręcznego sterowania urządzeniem lub ręcznego wprowadzania danych. W zależności od spełnianej funkcji klawiatura zawiera różnego rodzaju klawisze – alfabetyczne, cyfrowe, znaków specjalnych, funkcji specjalnych, o znaczeniu definiowanym przez użytkownika.


Klawiatury występują w najróżniejszych urządzeniach domowych – maszynach do pisania, klawiszowych instrumentach muzycznych, kalkulatorach, telefonach, tokenach; w szczególności jest to jeden z podzespołów wejściowych komputera. Aktualnie używane modele klawiatur komputerowych mają około 100 klawiszy. Coraz częściej w klawiatury komputerowe wbudowuje się dodatkowe elementy sterujące (gładzik, dodatkowe przyciski, pokrętła, suwaki i in.), kontrolne (diody świecące) i inne (np. czytnik kart pamięci, porty USB, gniazda do zestawu słuchawkowego) – najczęściej do obsługi multimediów.
playstation moveKontroler gier – urządzenie wejściowe używane do kontrolowania gier komputerowych i wideo. Kontroler zwykle podłączany jest dokonsoli gier wideo lub do komputera osobistego. Kontrolerami mogą być klawiatura, mysz komputerowa, gamepad, dżojstik, paddle oraz każde inne urządzenie przeznaczone do kontrolowania gry. Urządzenia specjalnego przeznaczenia, jak kierownica dla gier rajdowych czypistolet świetlny dla strzelanek również zostaną pokrótce opisane. Niektóre urządzenia, jak klawiatura i mysz komputerowa, mogą być głównymi urządzeniami wejściowymi na danej platformie i ich funkcje nie muszą być ograniczone jedynie do kontrolowania gier.
Kontrolery gier używane są głównie do wpływania na ruch i czynności w grze komputerowej lub grze wideo. To, czym gracz kieruje za pomocą kontrolera, zależy od gry, lecz zazwyczaj bohater gry jest określony. Gamepad, najpopularniejszy obecnie kontroler gier, może zawierać kilka do kilkunastu przycisków oraz krzyżak. Pozwala to na kontrolowanie poczynań w grze w trzech wymiarach oraz na wykonywanie różnych czynności za pomocą przycisków. Z powodu łatwości użycia i precyzji, gamepady aktualnie dostępne są nie tylko jako kontrolery gier na konsolach, lecz również na komputerach osobistych.

Skaner – urządzenie służące do przebiegowego odczytywania: obrazu, kodu paskowego lub magnetycznego, fal radiowych itp. do formy elektronicznej (najczęściej cyfrowej). Skaner przeszukuje kolejne pasma informacji odczytując je lub rejestrując. Nie jest to więc zwykły czytnik, a czytnik krokowy (np. skaner obrazu nie rejestruje całego obrazu w jednej chwili jak aparat fotograficzny, a zamiast tego rejestruje kolejne linie obrazu - dlatego głowica czytająca skanera przesuwa się lub skanowane medium pod nią). Nazwa skanera jako czytnika przebiegowego, często przenoszona jest na czytniki nieprzebiegowe (np. elektroniczne).





Tablet (rzad. digitizer) – urządzenie wskazujące służące przede wszystkim do rysowania elementów graficznych na komputerze, choć z powodzeniem może działać w zastępstwiemyszy komputerowej.







Drukarka – urządzenie współpracujące z komputerem, służące do przenoszenia danego tekstu, obrazu na różne nośniki druku (papier, folia, płótno itp). Niektóre drukarki potrafią również pracować bez komputera, np. drukować zdjęcia wykonane cyfrowym aparatem fotograficznym (po podłączeniu go do drukarki lub po włożeniu karty pamięci z zapisanymi zdjęciami do wbudowanego w drukarkę slotu).
Mianem drukarki określa się też sterownik w systemie operacyjnym, natomiast samo urządzenie określane jest jako urządzenie drukujące.




Ploter (ang. plotter) – komputerowe urządzenie peryferyjne, służące do pracy z dużymi płaskimi powierzchniami, mogące nanosić obrazy, wycinać wzory, grawerować itp. Ploterów używają głównie graficy komputerowi, poligrafowie i architekci.
Wyróżnia się następujące rodzaje ploterów:



                                                                Ćwiczenia

 1. Jakie podstawowe elementy umieszcza się na płycie głównej?
Na płycie głównej zamontowane są mikroprocesor,pamięć wewnętrzne układy sterujące.Do płyty głównej przyłącza się inne urządzenia, takie jak dysk twardy, napęd optyczny czy karty rozszerzające.

 2. Jakie znasz jednostki pojemności pamięci? Czy potrafisz je wymienić w kolejności rosnącej?


bity - podstawa 1024
kilo-bity[kb]0.0078125
mega-bity[mb]0.000007629
giga-bity[gb]7.450580597×10-9
tera-bity[tb]7.275957614×10-12
peta-bity[pb]7.105427358×10-15


bajty - podstawa 1024
kilo-bajty[KB]0.000976563
mega-bajty[MB]9.536743164×10-7
giga-bajty[GB]9.313225746×10-10
tera-bajty[TB]9.094947018×10-13
peta-bajty[PB]8.881784197×10-16


bity - podstawa 1000
kilo-bity[kb]0.008
mega-bity[mb]0.000008
giga-bity[gb]8×10-9
tera-bity[tb]8×10-12
peta-bity[pb]8×10-15


bajty - podstawa 1000
kilo-bajty[KB]0.001
mega-bajty[MB]0.000001
giga-bajty[GB]1×10-9
tera-bajty[TB]1×10-12
peta-bajty[PB]1×10-15

3. Co oznaczają skróty RAM i ROM? Podaj tłumaczenie z języka angielskiego.

 Pamięć RAM RAM (ang. Random Access Memory – pamięć o dostępie swobodnym) – podstawowy rodzaj pamięci cyfrowej.
Pamięć ROM ROM (ang. Read-Only Memory - pamięć tylko do odczytu) - rodzaj pamięci urządzenia elektronicznego, w szczególności komputera. 

 4. Jakiego rodzaju pamieci uzyjesz, by przynies do szkoly plik z wypracowaniem, a jakieo w przypadku filmu z ekranizacją lektury?

 W przypadku wypracowania użyje pamieci USB, a film przyniosę na płycie DVD.

 5. Jakie porty ma Twój macintosh?



6. Co oznaczają w języku angielskim słowa; soft, hard, ware?

 SOFT- miękki,
HARD- ciężko/ciężki,
WARE- towar.

 7. Jakie urządzenia wykorzystasz, chcąc;
-wysłać plik z telefonu komórkowego to komputera (bluetooth)
-skierować wskaźnik na ekranie (mysz, gładzik)
-przenieść obrazki z kartki papieru do komputera (skaner)
-odczytać generowany obraz przez kartę papieru do pamięci komputera (podgląd)
-przenieść zdjęcie z aparatu na papier (drukarka)
-przekazać plik do innego komputera (pamięć USB, płyta CD, bluetooth)

 8. Jak długo potrwa transmisja pliku o wielkości 100kb przez modem z prędkością 56kb/s?

56kb/s=7kB/s   ; 1 bajt=8 bitów
100kB:(7kB/s)=14s (około)

9.  Parametry jakich elementów zestawu komputerowego Twoim zdaniem będą najbardziej istotne dla;

-kompozytora (karta dźwiękowa)
-poety (program do pisania iWork)
-grafika (karta graficzna)
-matematyka (program obliczeniowy iWork)
-gracza (karta graficzna)

10. Do jakich prac można wykorzystać iPad?
Do pracy na lekcji, podczas apelu szkolnego oraz przy odrabianiu lekcji. 


Autor: o 1 komentarz:
Etykiety: , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,
Subskrybuj: Posty (Atom)